Bij de “Tracks” tafels draait alles rond beweging, rond de veronderstelling dat dit een uitschuifbare tafel is en dat architectuur en logica op de voorgrond kunnen treden om in een grafische en architecturale dialoog te treden met het meubelstuk zelf.

De sporen zijn eigenlijk de twee parallelle assen die de logica van het meubel bepalen en fungeren als geleider voor de uitbreidingen, zoals treinsporen.

Het gaat bij deze tafel ook om de tegenstellingen zichtbaarheid en onzichtbaarheid, gewicht en gewichtloosheid, koud en warm, dankzij het gecombineerde gebruik van zeer uiteenlopende materialen die verschillende en tegengestelde gevoelens oproepen …

Naargelang de manier waarop men de verschillende structuurelementen van de tafel bespeelt, zal ze verschillende persoonlijkheden aannemen. Door te spelen met de houtsoort, de afwerking van de metalen “sporen” of de transparantie van het glas – dat doorzichtig of gerookt kan zijn.

De speciale, meer artistieke versie, met de rood-wit gestreepte metalen staven, verwijst naar de oorspronkelijke inspiratiebron: spoorwegovergangen, signalisatie op werven, kleuren uit de magische circuswereld of de Memphis-beweging, voor wat de meubelwereld betreft, …